15 października przypada rocznica śmierci Haliny Bretsznajder. Urodzona 7 listopada 1904r., mieszkanka Radomia, córka inżyniera kolejowego, absolwentka Gimnazjum Marii Gajl. Przed II wojną światową komendantka Harcerek Obszaru Radom oraz zastępczyni komendantki Chorągwi Kieleckiej ZHP. W połowie października 1939 roku zorganizowała zbiórkę zastępu drużynowych ,,Dęby”. Jedna z harcerek zapamiętała zdanie jakie przekazała wówczas zebranym drużynowym: Znana jest nam sytuacja. Ojczyzna i nas wzywa do podjęcia walki z wrogiem. Harcerstwo nie przestaje istnieć. Nadal będzie działało pod kryptonimem OH – Organizacja Harcerek.

Sama działała jako łączniczka w strukturach oddziału II wywiad Komendy Okręgu, który od 1940 r. miał swoją siedzibę w Radomiu. W. Borzobohaty podaje, że była zastępcą szefa ekspozytury wywiadu (struktura Oddziału II wywiad Komendy Okręgu)

25 września 1942 roku gestapo aresztowało Halinę Bretsznajder, w miejscu pracy (PCK, ul. Żeromskiego 21). Aresztowanie miało związek z wsypą jaka miała miejsce po nieudanej próbie likwidacji Maksymiliana Szymańskiego „Relampago” – niemiecki agent. 15 października 1943 hitlerowcy powiesili ją podczas egzekucji przy ul. Warszawskiej. Na moment przed śmiercią, jako jedyna spośród wieszanych kilku mężczyzn, wzniosła okrzyk: ,, Niech żyje Polska!”.