Miesiąc: maj 2020

30 maja przypada 514 rocznica uchwalenia w Radomiu konstytucji Nihil Novi, konstytucji sejmowej z 1505 r. , poważnie ograniczającej kompetencje prawodawcze monarchy I Rzeczypospolitej. Pełna formuła łacińska brzmiała nihil novi sine communi consensu (nic nowego bez powszechnej zgody, co należy rozumieć jako: nie można uchwalić nowego prawa, na które nie zgodzi się Sejm reprezentujący powszechny interes szlachty).

Konstytucja ta została uchwalona przez sejm radomski w kościele farnym pw. św. Jana Chrzciciela. Jej nazwę (Nihil Novi sine communi consensu, łac. „nic nowego bez zgody ogółu”) potocznie tłumaczy się jako „nic o nas bez nas”. Zakazywała ona królowi wydawania ustaw bez uzyskania zgody szlachty, reprezentowanej przez Senat i izbę poselską; król mógł wydawać samodzielne edykty tylko w sprawach miast królewskich, Żydów, lenn, chłopów w królewszczyznach i w sprawach górniczych (przykładem późniejszym było rozporządzenie z 2 października 1535 uznające Zwierciadło saskie za prawo obowiązujące w sądach miejskich i wiejskich).

Konstytucja Nihil novi unieważniała przywilej mielnicki i w znaczny sposób umacniała pozycję szlacheckiej izby poselskiej. Jej wejście w życie, obok wejścia w życie statutów nieszawskich, często uważa się za początek wprowadzenia demokracji szlacheckiej w Rzeczypospolitej.

Źródło: wikipedia.org

Przedstawiamy Państwu dwa wybrane filmy z poezją Anny Łęckiej – Gapa oraz Dwie Drogi Miłości.

Anna Łęcka była nauczycielem I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Radomiu. Od przeszło 20 lat koordynuje pracę wolontariatu. Założyła Sekcję Bliżej Dziecka, której celem jest niesienie pomocy dzieciom niepełnosprawnym i tym pochodzącym z ubogich rodzin. Współpracowała również Z Towarzystwem Pomocy Dzieciom, Caritasem i Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej.

Udzielała się także w harcerstwie, pełniła tam funkcję z-cy komendanta Chorągwi Radomskiej ZHP im jana Kochanowskiego. Za swoją działalność otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, między innymi: Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty oraz Złoty Krzyż Zasługi, nagrody Kuratora Oświaty. W 2015 roku,została Człowiekiem Roku.Znalazła się też w Gronie 5 Polek w Plebiscycie Kobieta z charakterem.

Obecnie Anna Łęcka jest na emeryturze. Ponadto należy do grupy poetyckiej „Eliksir”. Swoje wiersze ma wydane w publikacjach zbiorowych za granicą.

O swojej twórczości opowiada: „Piszę wiersze, których tematyka obejmuje różne kolory życia, w tym i świat dziecka oraz dorosłych, opisuję piękno natury i ludzkiej myśli. Wiersze, to obszar, który w swojej treści obejmuje życie, zdarzenia, miłość. Jest tu samotność, której ciężar czasem staje się nie do zniesienia, szczególnie nocą. Jest też dawka uśmiechu serdecznego.” Lubi pisać wiersze lotnicze,związane z przestrzenią nieba. 

12 maja 1935 r. w Belwederze o godz. 20.45 zmarł marszałek Józef Piłsudski.

Urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie pod Wilnem. 15 maja trumnę z ciałem Piłsudskiego przewieziono na lawecie zaprzężonej w sześć koni do katedry św. Jana. Tam marszałka żegnały tłumy. 17 maja wieczorem pociąg wiozący ciało Piłsudskiego ruszył do Krakowa, na jego trasie zgromadziły się tysiące ludzi, aby oddać zmarłemu hołd. Ustawiono ją w nawie głównej świątyni.

Pociąg żałobny z trumną Piłsudskiego dotarł do Krakowa w sobotę rano 18 maja. Ośmiu generałów, z Juliuszem Rómmlem na czele, przeniosło trumnę z platformy na lawetę armatnią. Po odprawieniu modłów przez metropolitę krakowskiego arcybiskupa Adama Sapiehę, kondukt ruszył na Wawel. Na czele pochodu szedł oddział doboszy z werblami, następnie postępowała orkiestra wojskowa, poczty sztandarowe przysłane przez wszystkie pułki Wojska Polskiego oraz duchowieństwo. Po nich szedł okryty kirem koń Piłsudskiego. Za nim jechała laweta z trumną, ciągnięta przez sześć karych koni. Otaczało ją 12 adiutantów z obnażonymi szablami.

Po dotarciu na wzgórze wawelskie przemówienie ze stopni katedry wygłosił prezydent Ignacy Mościcki. Generałowie, przy dźwiękach dzwonu Zygmunta, wnieśli trumnę do katedry. Po mszy pontyfikalnej, którą celebrował metropolita Sapieha, generałowie znieśli ciało marszałka do krypty św. Leonarda. Na zakończenie uroczystości ustawione na wawelskim wzgórzu działa oddały 101 strzałów armatnich. W całym kraju zapanowała trzyminutowa cisza.

Szacuje się, że w pogrzebie w Krakowie wzięło udział około 100 tys. osób, kondukt ciągnął się przez kilka kilometrów.  Ciało spoczęło na Wawelu, a serce zgodnie z wolą Marszałka, u stóp matki na Rossie, wśród żołnierskich grobów z 1919 roku. Pogrzeb serca Józefa Piłsudskiego w Wilnie, odbył się rok później, 12 maja 1936 r., w Mauzoleum Matki i Serca Syna na wileńskiej Rossie. 

Link do transmisji: 
https://www.politykainsight.pl/live lub www.facebook.com/komisjaeuropejska/

Wydarzenie na Facebooku: 
https://www.facebook.com/events/232778784497682/

Autorami Konstytucji 3 maja byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. Nie obeszło się bez przeszkód podczas obrad w trakcie których uchwalono Konstytucję. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego wielu posłów, pracujących na zlecenie państw ościennych (Rosji, Prus czy Austrii) , sprzeciwiało się powołaniu ustawy zasadniczej. Okazja nadarzyła się 3 Maja 1791 roku, wówczas wielu przeciwników konstytucji nie powróciło jeszcze z Wielkanocnego urlopu. Po siedmiogodzinnych obradach Sejm zatwierdził konstytucję, a król Stanisław August Poniatowski ją podpisał. Twórcy Konstytucji 3 Maja określili ją jako „ostatnią wolę i testament gasnącej Ojczyzny”.

Konstytucja wprowadzała trójpodział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Ograniczała immunitety prawne oraz przywileje szlachty zagrodowej, tak zwanej gołoty. Celem ograniczeń względem szlachty było zapobieżenie możliwości przekupstwa, biednego szlachcica przez agentów obcego państwa. Konstytucja potwierdzała też przywileje mieszczańskie nadane w akcie prawnym z 18 kwietnia 1791 roku. Według tego aktu, mieszczanie mieli prawo do bezpieczeństwa osobistego, posiadania majątków ziemskich, prawo zajmowania stanowisk oficerskich i stanowisk w administracji publicznej a także prawo nabywania szlachectwa. Miasta miały prawo do wysłania na Sejm 24 plenipotentów jako swoich przedstawicieli, którzy mieli głos w sprawach dotyczących miast. Akt ten obejmował pospólstwo opieką prawa i administracji rządowej.

Konstytucja 3 maja znosiła takie „narzędzia władzy szlacheckiej” jak liberum veto, konfederacje, sejm skonfederowany oraz ograniczała prawa sejmików ziemskich.  W dniu ustanowienia Konstytucji 3 maja przestaje istnieć Rzeczpospolita Obojga Narodów a w jej miejsce zostaje powołana Rzeczpospolita Polska.  Zniesiona zostaje też wolna elekcja, która w wieku XVIII w ogóle się nie sprawdziła, jej miejsce zastępuje władza dziedziczna, którą po śmierci Stanisława Augusta Poniatowskiego miał przejąć władca z dynastii Wettynów.  Aby czuwać nad bezpieczeństwem wprowadzono stałą armię, której liczebność miała sięgać 100 tysięcy żołnierzy, oraz ustanowiono podatki w wysokości 10% dla szlachty i 20% dla duchowieństwa – gołota, mieszczanie i chłopi byli zwolnieni z płacenia podatku.  Katolicyzm został uznany za religię panującą, jednocześnie zapewniono swobodę wyznań, choć apostazja wciąż była uznawana za przestępstwo. Aby Konstytucja była zawsze aktualna co 25 lat miał się zbierać Sejm Konstytucyjny, który miałby prawo zmienić zapisy w konstytucji.

Źródło: polskatradycja.pl